Dobór organiczny i społeczny cz. 8

Potęga człowieka polega na tym, że wrodzone funkcje ręki przez różniczkowanie narzędzi udoskonalił. Wytworzenie lepszego uzbrojenia technicznego nie wynikło wprost z ustrojowego doboru indywidualnego, lecz ze znacznie więcej skomplikowanego procesu pracy społecznej, formy walki o byt zwróconej na zewnątrz a stworzonej przez technikę. Stiebeling słusznie czyni uwagę: Jak zwierzęta hodują sobie gniazda, kopią nory i t. p. aby się z jednej strony chronić przed niepogodą, z drugiej przed napaścią swych przyrodzonych wrogów, tak i ludzi skłoniła do wynalezienia broni, narzędzi, odzieży i mieszkań, nie anormalna walka jednych przeciw drugim, lecz normalna walka o byt z potęgami przyrody, z wrogimi gatunkami zwierząt, głód, zimno, powodzie, dzikie zwierzęta itp.

Techniczne uzbrojenie było cechą gatunku nie zaś jednostki, a wszystko przemawia zatem, że im głębiej się cofamy wstecz w dziejach techniki ludzkiej, tym uzbrojenie ludzi było równomierniejszym. W ciągu stopniowego rozwoju proces doboru przechodzi od człowieka do jego narzędzia. Roux odróżniał dobór organów od doboru osobistego.